December mijmeringen,

Zo aan het eind van het jaar zit ik wat te mijmeren!
Weer een jaar voorbij, een jaar met veel dieptepunten maar ook met zoveel mooie ontmoetingen.

Ontmoetingen met bijzondere mensen mensen die heel bekend zijn,  mooie ontmoetingen met dierbare mensen uit mijn vriendengroep, ontmoetingen met studenten die een promo filmpje voor hulphond maken, maar ook de kleine ontmoetingen  in de supermarkt of in het ziekenhuis.
Vaak was krullenbol het onderwerp.
Hij toverde een lach op mijn gezicht maar niet alleen op mijn gezicht, ook op de gezichten van passanten.
Zoals nog niet zolang geleden: Ik zat naast iemand  in de wachtkamer en het bleek dat ze zat te wachten op een zware uitslag. Ik kwam met haar in gesprek nadat Kaiko mijn jas had uit getrokken en we in de "wachtstand" gingen zitten.
Ze vroeg wat Kaiko voor me betekende en vertelde toen ook dat voor haar het een heel spannende dag was.
De arts riep haar op en ze liep weg...nog even kwam ze terug en zei ze:"  dank u wel dat u me even door deze wachttijd heen hielp met uw kanjer van een hond."

Toen ze de spreekkamer in liep keek ze nog even om en knipoogde naar ons tweetjes.
Zomaar een voorbeeld van heel veel mooie ontmoetingen.

De hulp die ik van krullenbol kreeg dit jaar wat is groot, de praktische hulp maar ook de zorg van hem voor mij.
De vele ziekenhuisbezoekjes, de wandelingen in het bos.
De lach die hij altijd weer tovert op mijn vaders gezicht als we binnen komen.

En nieuwjaar ligt voor ons, en waar we in het nieuwe jaar tegenaan gaan lopen weet niemand......
 Ook jullie weten dat niet, maar één ding weet ik zeker: Laten we de ontmoetingen koesteren!

Dop van het flesje halen

Het is al weer eind november. Sinterklaas is weer in het land en de kerstbomen vliegen weer om de oren. Helaas zo af en toe ook al weer wat vuurwerk, maar gelukkig heeft Kaiko daar niets van.
Het waren roerige weken op vele fronten. Helaas zat daar ook weer een operatie bij, waarbij ze mijn vinger hebben ingekort :-(
Dit heeft tot gevolg dat ik veel dingen anders moet aanleren en Kaiko daarbij ook wat "her en bijgeschoold" moest worden.😄
Met veel hulp en stukje bij beetje gaat dat prima.
Een van de dingen die Kaiko nu ook doet is het open maken van flesjes.
Verpakkingen e.d. deed hij al wel alleen nu is die taak veel uitgebreider geworden.

Zo bijzonder om steeds weer te ervaren dat Kaiko zich makkelijk aan de omstandigheden aanpast en heel graag wat bij geleerd :-)

 

Filmen

Studenten van de opleiding Media te Hilversum, hebben hier vorige week  film opnames gemaakt.
Hun eind opdracht voor het afstuderen is: een promo filmpje maken voor hulphond Nederland.

Dit is een voorproefje van hun "echte werk"

Eén ei is geen ei, twee ei is een half ei en Kaiko is een blij ei 😄

Nazomer!

Wat een heerlijke dagen  hadden we nog. Eind september en dan toch zoveel zon dat  mijn vrouwtje  zonder jas naar buiten kon.

Voor mij zijn dat bijzondere arbeidsvoorwaarden...ik hoef niet te helpen bij het aantrekken als we weg gaan en ook als we thuis komen is er een taakje minder😄

We genoten samen van veel activiteiten, zoals de doodle dag in Zoetermeer.

Meer dan 100 doodle vriendjes in vele soorten en maten verzamelde zich op een zonnige zaterdag. Bijzonder om daar te mogen laten zien dat ik als doodle, een goede Hulphond kan zijn.

Veel enthousiaste reacties en leuke gesprekjes leverde het op.

En... we waren heerlijk buiten.

De gastgezinnendag in Herpen. Tussen de middag stond vrouwtje heerlijk in het zonnetje bij de kraam met een patatje.. en ik vermaakte me wel op dat grote speelveld.

Ook daar had mijn vrouwtje mooie gesprekken en door die mooie ontmoetingen weten  de gastgezinnen nog meer waar ze het voor doen.

Zomaar twee, van de vele september, activiteiten die door het mooie weer een extra bijzonder tintje kregen.

Maar ook liepen we veel buiten in het bos, zaten aan het strand met mooie zons ondergangen. Kortom we genoten.

Blij ei

Toen we op een van die mooie dagen in de tuin zaten rook ik al dat er  een eitje werd gekookt. Jammie, Iets waar ik dol op ben.

Zo nu en dan kookt mijn vrouwtje er ook een voor mij mee.

Zo ook die zondag maar..... wat bleek.

Ze had gelezen dat het zo leuk was om je hond een ei te geven met schil en al.

Voor de duidelijkheid... ik krijg hem altijd keurig gepeld en zo hoort het toch ook niet waar?

Deze keer dus niet 😬😬

OK... een echte Hulphond is niet voor een gat te vangen. Ik ging op mijn gat zitten, met het ei in mijn bek en dacht..."misschien gaat ze hem toch nog pellen voor me..."

Maar nee, noppes,....ze verroerde geen vin.

Na even nagedacht te hebben, gooide ik het ei op de grond en kwam er gelukkig een barst in de schil.

Stukje voor beetje haalde ik de schil van het ei en eindelijk kon ik hem opeten.

Maar de schil lag toen wel gewoon op de grond...

Rare actie van mijn vrouwtje hoor, ik hoop dat ik de volgende keer weer gewoon een gepeld ei krijg!

"tja, en wat moet ik nu met die schillen ?"

Zomer?.......

Zomer.....Nou ja, als je naar buiten kijkt zou je bijna niet denken dat het zomer is. Maar in een heleboel opzichten merkten we het wel. Het is rustig op straat, alle activiteiten liggen stil en artsen en hulpverleners zijn met vakantie.

Daardoor blijft er ook tijd over voor wat extra leuke dingen. Als we buiten konden zitten dan deden we dat, we wandelde door de bossen en struinde door de duinen, we genoten er samen volop van.

Ook volgde we een aantal gezellige zomer stripkaart lessen bij hond en kompas.

We hadden vooral heel veel lol zowel de honden als de baasjes, we hebben gelachen maar ondertussen waren we ook heerlijk met onze hond bezig!

Werken dat doen ze gewoon het hele jaar door maar vooral die extra momentjes samen iets doen zijn zo kostbaar.
Samen een gek spelletjes, oefeningen zoals: Hier komen, andere honden negeren, blijven liggen wat er ook om je heen gebeurd en balans oefeningen en dat alles in spel :-)

 Deze zomer heb ik  ook lekker gewerkt aan het hier komen met de fluit, en ook het op afstand gaan zitten op de fluit. Als er een fietser langs komt of er is even een situatie die ik niet kan overzien wil  ik hem op afstand  laten wachten en zitten met het fluitcommando. Dit laatste vind Kaiko best moeilijk want zodra ik de "zit" fluit  gebruikt  rent hij meteen naar mij toe. Want tja, "hier komen" is belangrijk en....dat levert wat op. Met geduld en oefenen, komt het vast goed.

Nog twee weekjes, dan begint het gewone leven weer.
Alle hulpverleners zijn weer thuis, veel afspraken staan weer gepland, leuke en minder leuke.en we gaan er weer tegenaan.
Maar al was het  deze zomer dan geen mooi weer, ik heb genoten!

Hieronder een filmpje van een "hele pivot" van Kaiko :-)

 

Hulphond Kaiko opent kleuterplein

Het kleuterplein van de Koningin Emmaschool in Haarlem heeft de afgelopen maanden een grote opknapbeurt ondergaan.
De bloembakken, die graag door de katten werden gebruikt als kattenbak, werden ook onder handen genomen.
Besloten werd om de bakken vol te storten met cement en hierop een  mozaïekwerkstuk te maken, zodat de bakken er kleurig uit zien.

Wilma Kalkman die het mozaïekproject begeleidde, werkt altijd voor een goed doel en ze koos deze keer voor Hulphond Nederland.
Erna Aarsen liet samen met haar hulphond Kaiko zien wat een hulphond kan doen voor zijn baasje,

Enthousiast gingen de kinderen sparen op school en er werden veel ‘hulphond knuffeltjes ‘ –Flipjes - verkocht.

Vandaag opende Kaiko het plein met veel enthousiasme.

Typisch zo’n geval van ‘win-win -win’: een mooi opgeknapt schoolplein, weer heel veel mensen en kinderen die weten wat een hulphond kan betekenen en  ook nog eens 2500 euro voor Hulphond.

Met het opgehaalde geld kan er in de volgende maand een nieuwe pup aan zijn opleiding beginnen. Deze zal de naam EMMA dragen.

Zo bijzonder om te zien hoe alle kinderen en ouders enthousiast reageren op dit mooie project en hoe zij zoveel geld ophaalden voor Hulphond Nederland.

En dat alles door deze "kunstenaar", die haar mozaïekkennis niet omzet in geld voor haarzelf, maar voor een goed doel.

Vakantie op Ameland

Een weekje Ameland met de Zonnebloem  daar hadden we zin in en schreven ons dus rap in voor deze week. Wat heen en weer gebel met Breda vooraf maar wat had ik een top week samen met Kaiko.

We wandelde uren door de mooie natuur, mooie verharde paden door de duinen!

Ook hadden we leuke excursies: een tocht met de strandexpress met een heerlijke picknick op het strand 

Een robbertocht naar het eiland waar de zeehondjes relax aan het zonnen waren, wat een bijzondere ervaring!

Een fantastisch indrukwekkende demonstratie waarbij werd laten zien hoe de reddingsboot vroeger met paarden te water werd gelaten.

Kortom: een week genieten van : goede verzorging, gezelligheid en heerlijk vrij door de natuur zwerven. Strand, rust en ruimte!
Mooi om samen met de hulphond zo op vakantie te kunnen gaan, want ook in vakanties geeft hij mij de hulp die ik nodig heb!
Mooi om te zien hoe hij spontaan hulp haalde in het huisje toen dat even nodig was, iedereen was daar erg van onder de indruk. Natuurlijk hebben we ook nog even een kleine demo gegeven 😄


　

Flip op reis en waar ging hij nu naar toe??

Al even terug liet ik weten dat er knuffel Flipjes van Hulphond op reis zouden gaan...
En ja, waar gingen ze nu heen?

Ze maakten en lange reis!  Ze gingen namelijk mee naar de Filipijnen!
Nederlanders gingen naar Cebu om daar in het kindertehuis ‘Sunshine Corner’ hun sponsorkind op te zoeken.
Maar waarom gingen er nu Flipjes mee?
Iedere reis verzorgen de Nederlanders daar een Hollandse avond. En dit jaar wilden ze laten zien hoe in Nederland honden worden ingezet om mensen te  helpen.

Het Filmpje van Kaiko en mij ging mee en voor ieder sponsorkind was er een hulphond Flipje.
Voor de meeste mensen daar was het een heel andere kijk op honden en de Flipjes werden door de kinderen meteen omarmd!

Bijzonder hoe een verhaal van Hulphond zo de wereld over gaat!
Kaiko is hierdoor niet alleen beroemde Haarlemmer….maar wereldwijd beroemd.:-)

In het vliegtuig

Op Schiphol geduldig wachten

Een tukkie op die lange reis :-)

Allemaal blije gezichten!

Beestenwerk

Sanne van pet portrait maakte een gewedlige mooie serie foto,s van Kaiko terwijl hij aan het werk was.

Zie hier het resultaat:

" Ieder nadeel heb zijn voordeel, "

 

Een beroemde uitspraak van Johan Cruijff. 
In de week waarin veel in het teken staat van het overlijden van deze fantastische man, verblijf ik hier in het zorghotel de Kim.

Na een pittige operatie heb ik het voorrecht om in deze mooie omgeving weer even wat op adem te komen en te herstellen. Wat mooi dat er de gelegenheid is om hier te zijn, in de tijd dat de opnames in ziekenhuizen steeds korter worden en je buiten staat voordat je het weet.

Samen met mijn Hulphond Kaiko vertoefde ik hier twee weekjes. We liepen natuurlijk iedere dag wel even heerlijk langs het strand. Kaiko spelend met een bal terwijl ik genoot van de rust en de ruimte. Onder alle weersomstandigheden blijft de zee mij fascineren.

En om in de stijl van Johan Cruijff te blijven denk ik...
‘Operaties zijn niet fijn, maar hier te mogen herstellen is een voorrecht!’

Win Win Win situatie...

Op de Koningin Emma school in Haarlem wordt het kleuterplein opgeknapt. Dit plein was daar hard aan toe. Onder de ramen hingen bijvoorbeeld bloembakken waar de katten vrolijk in huisden. :-(

Besloten werd om de bakken vol te storten met cement en hierop een  mozaïekwerkstuk te maken, zodat de bakken er kleurig uit zien.

Degene die het mozaïekproject begeleidde , werkt altijd voor een goed doel en ze koos deze keer voor Hulphond Nederland.

Enthousiast werd er door ouders en leerkrachten gewerkt aan dit gezamenlijk mozaïekwerkstuk en dat alleen al was een feest om met elkaar te doen!

Na enig overleg werd besloten dat Kaiko en ik samen op de school zouden gaan vertellen wat een hulphond betekent en het zendingsgeld, dat tot de grote vakantie ingezameld wordt, is ook bestemd voor Hulphond Nederland.

"Zou het ook leuk zijn om te kijken of we op een inloopavond een paar Flipjes kunnen verkopen ?"  was de vraag.

Ach,  ‘niet geschoten is altijd mis’, dus werden er intekenlijsten bij de klassen opgehangen.

Nadat ik deze week alle klassen (550 kinderen) iets heb mogen vertellen over Hulphond en Kaiko natuurlijk ook heeft laten zien wat hij allemaal voor mij doet, kwam de verkoop op gang....

Zo bijzonder om te zien hoe alle kinderen en ouders enthousiast reageren op dit mooie project!

Maar liefst 150 Flipjes verhuizen dit weekend van Herpen naar Haarlem. 

Typisch zo’n geval van ‘win-win -win’: een mooi opgeknapt schoolplein, weer heel veel mensen en kinderen die weten wat een hulphond doet en opnieuw een mooi bedrag voor Hulphond door de verkoop van de Flipjes.

En dat alles door een enthousiaste kunstenaar , die haar mozaïekkennis niet omzet in geld voor haarzelf, maar voor een goed doel.

Soms ligt de oplossing dichterbij dan je denkt... Dankzij Kaiko!!

Voor velen is deze blog vast een feest van herkenning..het aanvragen en de levering van een hulpmiddel :-)

Al jaren had ik een bed wat goed lag en voldeed aan alle eisen voor mij.
Maar aan alles komt een eind dus ook aan de levensduur van een bed.
Na veel gesprekken met de medisch adviseur enz. werd er een bed geleverd na zes maanden....

Eerst was het bed te kort.... toen was er een verkeerde uitvoering maar ja hoor...eindelijk stond er het juiste bed..


Helaas bleek na twee dagen dat het matras te zwaar was voor dit bed, waardoor de beenknik niet meer terug ging :-(


Toen was er toch wat onrust bij de firma want welk bed voldoet dan nog aan alle eisen EN kan de zwaarte van het matras aan...

Er werd gezocht en gezocht en uiteindelijk werd er een bed gevonden. Alleen................. was die 15 cm hoger............... Tja dan kom ik dus niet meer zelfstandig mijn bed in...... Oplossing: Tillift erbij...??😥

Dat is toch te zot voor woorden...

Na wat slapeloze nachten en creatief nadenken had ik de oplossing...

Mijn superheld Kaiko :-)

Met een touwtje achteraan het voeteneind trekt hij nu het bed naar beneden, als hij weer eens is vastgelopen. 

Een klein pootje bij en dan pakt het systeem hem weer. 

Het probleem is hiermee OPGELOST :-)

Ruim een jaar verder, veel telefoontjes, veel  frustraties...

Ach....

Soms ligt de oplossing dichterbij dan je denk 

Mensen kunnen niet altijd helpen ( techniek faalt soms ook) Maar... een hulphond  wel.

Mijmeringen van SOHO naar Hulphond Nederland

en zo trainden we eerst een hele week op het plaatsje :-)

Op Facebook werd ik genomineerd om iets te vertellen over mijn honden.

Ik lag wat mijmeren over alle herinneringen die ik aan mijn hulphonden heb.

Allemaal fantastische honden, ieder met een eigen karakter, met leuke en soms mindere kanten.
En toen ik mijn fotoalbums zo door zat te spitten van de eerste honden nog niet digitaal natuurlijk maar al wel veel gescand, kijk ik terug op heel veel leuke momenten. In de tijd dat ik mijn eerste hond Boris kreeg  (in september 1993) startte we met twee weken training school! (Nu moet niemand daar meer aan denken !) De training scholen werden gehouden in het oude kleuterschooltje in Herpen.

 

Klomp  :-) wie weet het nog?

In 2001 kreeg ik mijn tweede hond: Flip. De trainingscholen waren wat ingekort en waren nog maar....10 dagen! (Ook nog heel lang en vermoeiend hoor!) Naast heel hard werken waren het ook heel leuke dagen. Of ik dat op dat moment zelf zo ervoer, dat betwijfel ik! Maar erop terug kijkend was dat zeker zo.

Gezelligheid

Yvonne en Anika met alle honden

Spelen

Flip met broer Floyd

Mijn derde hond Nano heb ik helaas maar kort gehad. Het kleine zwarte lieve labradoortje was een fantastische werker maar helaas was ze te sterk voor mij naast de rolstoel, waardoor het geen goede combinatie was. Veel verdriet heb ik er van gehad om haar te moeten laten gaan en ik ben dankbaar dat ze een goed huis heeft gevonden. Deze trainingschool was een zware, ook al omdat Nanoe zich niet echt aan mij wilde hechten.

Veel dingen veranderen maar er zijn ook klassieke situaties in al die weken...

 

En dan de kanjer die ik nu heb, mijn vierde, een blonde krullenbol. Als iemand mij een aantal jaren geleden had gezegd dat ik een Golden Doodle zou krijgen als hulphond, dan had ik hem heel hard uitgelachen Dit was absoluut niets mijn eerste voorkeur. Maar nu ik eenmaal met deze geweldige vrolijke hond aan het werk ben kan ik me niet indenken dat ik ooit zo over poedelachtig karakter heb kunnen denken! De trainingschool met Kaiko was zes dagen, ook nog zwaar, maar ook heel leuk!

En zo heb ik op deze regenachtige dag teruggekeken op een stuk van mijn leven en natuurlijk wil ik jullie daar in laten delen.  Van SOHO naar Hulphond Nederland

1993

 2011