vrijdag 19 december 2014

Bijna 2015

Met 2015 in zicht moet er toch nog wel even een blogje komen. Terug kijkend op 2014 kan ik alleen maar zeggen :Het was een bijzonder jaar,  met veel hoogte, maar helaas ook diepte punten.
Kaiko en ik ondernamen veel, hij hielp mij fantastisch en trok me er vaak doorheen.
beelden zeggen zoveel meer dan woorden... vandaar dit filmpje!




vrijdag 31 oktober 2014

Slapend werken


Zoals de meeste van u misschien wel weten helpt Kaiko mij ook met het signaleren van mijn spasmes. Vaak voelt hij het al eerder aankomen dan ik zelf en dan gaat hij,afhankelijk van of ik bed lig of in de stoel zit, tegen mij aanliggen of hangen. Door zijn warmte en tegendruk worden de spasmes niet meer zo heftig als voorheen
Gisterenavond spande wel de kroon, ik lag rustig naar maestro te kijken en Kaiko lag in zijn mand in diepe slaap een bos om te zagen. Opeens hoeps daar kwam hij aan. Eerst even kop op bed, een poot over mijn benen en na mijn :" ok... Is het weer zover " sprong hij rustig op bed en ging tegen mijn benen aan liggen. Maar tot mijn stomme verbazing draaide hij zich meteen ook op zijn rug en daar lag hij volledig ontspannen zo..
Ergonomische verantwoorde werkhouding? 
Tja... Niemand zou toch geloven als ze deze foto zagen dat dit een Hulphond aan het werk is...

vrijdag 24 oktober 2014

Kan een muis weten dat je een Hulphond niet mag afleiden?



Het is al weer bijna twee maanden geleden, dus vonden we het wel weer tijd voor een blogje. :-)

De tijd vliegt, en leuke en minder leuke dingen komen zo op het pad van baasje.
Gelukkig ben ik er altijd weer om haar te steunen.

follow the leader :-)


Genoten van het mooie weer hebben we de afgelopen tijd zeker! De duinen in Katwijk zijn weer geopend en dat is een reuze feest ! Samen met Amy struinen door de duinen. Na afloop dachten de baasjes soms dat ik de mazelen had...zoveel klittebolletjes zaten er dan in mijn vacht. Ik moest dan wel geloven aan een grondige borstelbeurt.
.
Genieten in de duinen

en daarna heel veel klitten wegkammen..
We trainde met nieuwe dingen en gingen op pad voor leuke demonstraties en gastlessen .

Vooral bij de kinderen op scholen te zijn is voor alle twee echt genieten. Mijn vrouwtje vindt het heerlijk om weer even voor de klas te staan.   Ik doe natuurlijk wat er van mij verwacht wordt.
De kinderen zijn open en stellen eerlijke vragen!
zelf ervaren hoe het is als Kaiko een sok uittrekt.
Ook deden we wat presentaties bij een golfclub,


de winnaar van het tournooi mochten met Kaiko op de foto :-)


bij een groep huisvrouwen en bij activiteiten in de buurt... De ene keer ging het enthousiaster dan de andere keer..Ach, ik blijf ook gewoon een hond, die af en toe even geen zin heeft. Het komt niet zoveel voor zoals u vast wel weet.. Ik ben een redelijk stabiele werker,



Maar laatst had ik toch wel echt een dilemma... Was het mijn jacht instinct ...was het angst of werd ik gewoon afgeleid... ??
Terwijl ik mijn vrouwtjes schoenen uit trok zag ik in mijn ooghoeken een.... Muis...... Oeps...en dan toch gewoon doorwerken. ....
Mijn vrouwtje had het er ook wat lastig mee.....
Moest ze nu gaan zeggen dat er een muis liep?  en dat ik daardoor werd afgeleid??   Ziet u het voor u,? Een hele zaal gillende mensen omdat er een muis is... Dat was dus geen goed plan. Ze gaf me even wat lekkers, moedigde me aan om door te gaan en toen heb ik  mijzelf maar herpakt en gedaan wat ik moest doen.
( wel steeds ff kijkend waar dat gekke beest liep hoor...) Ach ja, u weet het... Het leven van een Hulphond is nooit saai..en die muis kon vast niet lezen dat er op mijn tuig stond dat hij me niet moest afleiden :-)

Woef tot de volgende blaf... Kaiko

zaterdag 30 augustus 2014

Kaiko als lichtmatroos



Als hulphond bij Erna maak je van alles mee en deze keer was dat een weekje varen met de Henri Dunant.
 We maakten een rondje IJsselmeer langs vele leuke havenstadjes.

Natuurlijk stal ik regelmatig de show met mijn mooie blonde krullen. Maar iedereen deed zijn best om mij niet af te leiden en mij mijn werk te laten doen.
Soms speelde ik op het zonnedek even met mijn twee grote vrienden. De vraag is natuurlijk wie met wie speelde, voor wie het de grootste 'werkonderbreking' was en wie het meeste plezier had?!
Spelen met de bemanning



Vele uren zaten Erna en ik aan dek, zodat ik de wind door mijn haren voelde!





uh... en wat  doen we bij hond over boord ??
genieten op het zonnedek















Daarnaast maakten we lange wandelingen langs het water en ik speelde met hondenvriendjes in Lelystad, Makkum, Harlingen en Medemblik.



En… ik heb zelfs de Henri Dunant, dat grote schip, even mogen besturen, maar gelukkig waren Willem en Eddy er wel bij om te kijken of ik het wel goed deed.

Voor in de stuurhut op de stoel van de kapitein

Maar tussen al die leuke, gezellige en mooie dingen door deed ik mijn werk.
Daar gaan we weer....
Welke verdieping?




























De schuifeur van de boot openen met de rode knop,
 die elke dag weer aan een andere kant van de loopplank zat :-)


De wc doorspoelen...
wat een maf geluid met zo,n vacuüm systeem op de boot.

De kamerdeur openen


























Veel mensen vroegen zich af, wat ik dan precies allemaal deed. 
Om die vraag te beantwoorden ook de link naar dit filmpje:



Tot mijn grote verrassing kreeg ik op de laatste avond het officiële vrijwilligerscertificaat. 
trots :-)



Tja, het is maar goed dat ik geen schoenen draag, want anders….

Ik heb een geweldige week gehad en ik wil, mede namens Erna, iedereen heel erg hartelijk bedanken!

De week in beeld:



maandag 11 augustus 2014

Een mooie ontmoeting, zomaar op een maandagochtend.


Een harde wind, een stralend zonnetje, dus: heerlijk naar buiten.
En wat kan je dan op een gewone maandag ochtend een mooi moment hebben in het park. Daar huppelde een blindengeleide hond in opleiding rond, 10 weken oud. Kaiko moest natuurlijk meteen even zijn toekomstige collega begroeten! :-)
Geheel niet bang kwam de kleine pup op Kaiko af en kwam ik in gesprek met de dame die de hond gaat opleiden. Weer werd mij duidelijk met hoeveel liefde gastgezinnen, puppy pleeg gezinnen, zich over de hondjes ontfermen het eerste jaar.
Waar zouden we toch zijn zonder die kanjers van gastgezinnen ? want zeg toch eerlijk zonder hun zouden wij onze kanjers niet hebben.
Een heel leuk gesprek, zomaar op een maandagmorgen! Dat zijn toch krenten in de, soms zo zware, pap!


maandag 28 juli 2014

Oeps, foutje.....

Zoals we in onze vorige blog schreven : Vakantie!!!  En dat lukt ons aardig.
Mijn vrouwtje en ik genieten echt van elkaar en van heerlijke lange wandelingen .
Dat gebeurde de vorige week vooral 's morgens vroeg of laat in de avond, omdat het anders gewoon te warm was.
Samen met een vriendinnetje van t vrouwtje logeerde we óók nog een paar dagen in landhuis de leijen  in Hensbroek
Een paar weken geleden dacht ik..vakantie...zou dat betekenen dat het vrouwtje nu echt niets nieuws voor mij gaat verzinnen??
Ik kon me dat bijna niet indenken.
Nou, dat had ik dus wel  goed gedacht. Bij het toilet in de mooie aangepaste B&b was geen touwtje om door te trekken maar een raar knopje. Geloof het of niet, uit de koffer  werd een clicker gehaald en het doosje met beloningen.  O, o, dat werd dus trainen geblazen.
De klep van het toilet deed ze dicht en daar ging ik... Ff goed nadenken .. Hoe gaan we dat aanpakken...en al snel had ik door ...als ik mijn neus op de knop zette gebeurde er hetzelfde  als thuis als ik aan dat touwtje trok. Ik hoorde water kletteren en dan was het klaar!
Appeltje, eitje dus voor mij.

Alleen... Niet lachen hoor, denk erom ! Ik werd zo enthousiast dat ik de laatste dag al voor het commando dacht : "kom maar hoor, dat doe ik wel even"
Voor ik het wist stond ik met mijn poten IN de toilet pot 😄😄. De klep was nog niet dicht...
En weten jullie wat het aller ergste was. Het vrouwtje stond  heel hard te  lachen, daar liep ik dan met mijn natte poten...

Wat heeft spelende vrouw hier van geleerd zou mijnheer cactus gezegd hebben... Altijd wachten op een commando....


Maar we hadden geweldige dagen en het is echt een aanrader ! Een mooie plek en goed aangepast.

www.landhuisdeleijen.nl







donderdag 10 juli 2014

Een beetje trots ben ik toch wel.. Al twee keer deze week was ik fotomodel. De eerste keer was voor een fotowedstrijd. "Dit is mijn geluk" en de tweede was gewoon voor de leut met een lief kennisje van baasje!
Voor de wedstrijd moesten we heel veel knuffelen en dat was natuurlijk geen probleem voor ons. Geknuffeld worden door mijn eigen vrouwtje is heerlijk! Dat is feest. De tweede foto sessie was ook een feestje, spelen met de bal en dan deze mooie foto,s

Loop bijna een beetje naast me schoenen ervan.
Kissies Kaiko














donderdag 3 juli 2014

Vakantie tijd

Het wordt warmer, de zon schijnt en vrouwtje krijgt een "vakantie"gevoel. Alle activiteiten worden wat afgesloten en ik heb me laten influisteren dat we de maand julli "vrij"nemen. Vakantie in eigen stad noemt ze dat... En ik weet wel wat dat is hoor...lekker naar het bos, wat luieren in de tuin en misschien wel een extra kluifje. Maar zaterdag hebben we eerst nog groot feest want "opa en oma" ( vrouwtjes ouders) zijn 65 jaar getrouwd..!! Feest dus.
65 jaar samen!

                                  De afgelopen maanden deden we best veel. Leuke en gekke dingen ...
Hoe kwam ik beneden?

                                                            We hadden pret op het strand:


Maar deden ook hard ons best om hulphond bekender te maken en centjes op te halen :-)
Mooie bedragen van de Rotaryclub en van kindertjes die een sponsorloop  hadden gelopen.
.
Rotary Amsterdam e.o.
Vredeburgschool Hoofddorp













We hadden een heerlijke wandeling met heel veel vriendjes in het bos en natuurlijk        deed ik ook mijn gewone werkklussen .

           Iedereen een hele fijne vakantie tijd!!

                    Dikke kiss,  Kaiko

donderdag 29 mei 2014

"Pak was "

Tja,.... Wat ik vandaag toch weer mee maakte... Na een rustig dagje werd er nog even een wasje gedraaid. Trouw als ik ben werk ik gewoon door, Hemelvaartsdag of niet. Ik haalde de was rap uit de machine en mijn vrouwtje weer blij. Een uurtje later werd ik weer geroepen want er was nog een klein wasje gedraaid. Ik gooide mijn kop in de wasmachine... maar vond geen was. Op een beetje aandringen van 't vrouwtje gooide ik nog maar weer een keer mijn kop in de wasmachine, had ik nu een brilletje nodig? Want was ..Ik zag het niet!

Er werd vragend naar mij gekeken... Kaiko was... hoorde ik nog een keer... Maar vrouwtje, er zit GEEN was in de machine...
Toen kreeg ik een dikke knuffel van een heel hard lachend vrouwtje... Ze had de wasmachine laten draaien zonder er was in te doen. Die zat nog gewoon in de wasmand.. Volgens mij is ze een beetje moe en toe aan een rustig weekend.
Ik zal goed op haar letten !
Dikke lebber, Kaiko

dinsdag 13 mei 2014

Feestdag

Vandaag was een heerlijke dag, zo`n dag met een gouden randje!
Samen met mijn vrouwtje vertrokken we vanmorgen richting Amsterdamse bos. Ik ken dat wel, dus zat ik al kwsipelend achter in de auto. Gingen we alleen? of zouden we daar iemand ontmoeten. Al heel snel had ik door dat op de parkeerplaats Annet stond met Jeroen..
Ja...Mijn Annet, de vrouw die mij heeft opgevoed! Vriendje Jeroen is druk aan het leren voor het mooie vak van hulphond. En al moet hij nog wel wat leren, hij is een goede leerling. ( en een lieve vriend om mee te spelen)
Na een heerlijke boswandeling hadden de baasjes bedacht dat er een  "terras training"  noodzakelijk was. Maar wij gedroegen ons natuurlijk prima!
Zijn we braaf he....
Kanjer Jeroen
Thuis maakte we nog even een klein ommetje na de boodschappen en daar zag ik deze mooie bloemen... Ik had wel een groot bos ervan willen plukken voor al die gastgezinnen die ons zo goed en liefdevol opvoeden.. maar ja...dat kon natuurlijk niet.

daarom maar een dikke lebber voor allemaal,

Kaiko

zaterdag 26 april 2014

Druk geweest




Het is wel weer eens tijd voor een nieuwe blog. De tijd vliegt. Vanaf februari genieten we met volle teugen van het geweldige mooie weer.
We maken veel lange wandeling en deden gezellige dingen samen.
De wandelingen worden vaak gemaakt met vriendje Zorak maar ook de kleine Amy is af en toe van de partij.
In het bos spelen de honden naar hartenlust. Maar denkwerk buiten is net zo favoriet.

Wat een feest, snoepje zoeken in het standbeeld..


of in de boom :-)

.


Er waren  gastlessen  er op scholen, bij
  BSO`s en in een woonvorm van de RIDB. 
Allemaal heel verschillend maar zo leuk om te doen. Ik ben  trots op mijn krullenbol dat hij, waar dan ook,  gewoon door blijft werken.


















Het is en blijft een vrolijk beest die je af en toe voor verrassingen laat staan. Zoals laatst toen hij keurig de kaart wilde afgeven in het ziekenhuis maar de dames van de poli niet snel genoeg reageerde. ( ze zaten ook te kletsen hoor.. ..) Wat doe je dan als je Kaiko heet: Dan spring je gewoon met $ poten OP!! de balie  ... Aandacht had hij toen zeker.....

Nu koningsdag geweest, keurig mee gelopen over de drukke vrijmarkt. En een knuffel gescoord.
De kids hebben vakantie dus voor hen een speciale "Kaiko kleurplaat"gemaakt door mijn lieve vriendinnetje Agaat