2013 in Vogelvlucht

2013 is bijna voorbij. Een jaar met moeilijke momenten maar ook met veel mooie momenten. Eén van de mooie momenten was de komst van Kaiko. Trouwe volgers van deze blog hebben al veel van ons kunnen lezen. De eerste keer injecteren, het signaleren van mijn spasmes en alle andere 'klusjes' die hij met zoveel plezier voor mij doet.Zoals ik al wel vaker zei...beelden zeggen vaak meer dan woorden dus: Kijk maar snel naar 2013 in vogelvlucht.Vol vertrouwen gaan wij samen 2014 in.

Dat heb je er mooi uit beloond

Van de week had ik een vriendinnetje op bezoek en die zei toen ze binnen kwam:'Wat goed dat Kaiko zo bij je blijft als de je de deur open doet. Dat heb je er toch mooi uit beloond'  Ik schoot in de lach want het was een grappige uitspraak maar al doorpratend raakte ze wel de kern van het geheel. Toen Kaiko hier net was had hij de neiging om als de bel ging naar de buitenhal te rennen. De buitenhal van de flat was voor hem een verlengstuk van het huis en daar liep hij dus gewoon naar toe.  Maar omdat ik dan geen zicht meer op hem heb vond ik dat niet prettig en ben ik  daarop gaan trainen. En je begrijpt het al... deed hij het goed dan kreeg hij een brokje. Slimkeezen als onze honden zijn hebben ze dat al heel snel door dus is de bel nu: 'Snel naar het vrouwtje, dan krijg ik (misschien) wel wat.
In de training wordt ons geleerd om positief te benaderen maar ik vond het wel heel grappig dat buitenstaanders dit dan ook zo opmerken.

Of heel wat automobilisten dat de afgelopen weken, op de drukke weg hierachter,  ook hebben gedacht is wat anders.... Daar trainde we intensief met het bedienen van het knopje van het verkeerslicht. Belonen als hij het knopje had ingedrukt... en voor zijn goede handeling moesten de automobilisten stoppen :-) Gelukkig hadden ze vast niet door dat het zo in elkaar zat, voor de vorm staken we natuurlijk wel gewoon over bij groen licht.

Want tja, ... de automobilist belonen met een 'brokje' omdat ze blijven staan gaat toch ook wat te ver.

Bananen pellen

Mijn vrouwtje had weer eens wat nieuws een paar weken geleden. Haar handen vinden bananen pellen niet fijn dus mocht ik het voor haar doen. Nu is een banaan pellen geen moeilijk klusje, alleen de trainings frequentie is wat laag :-) Ze is gek op bananen maar 1 per dag is meer dan zat. En dan waren ze af en toe te donker dus het duurde even voor ik het onder de knie had ( jullie bergijpen natuurlijk dat dit niet aan mij lag maar aan de omstandigheden :-) ...)
Het gaat al weer een aantal weekjes goed en dus werd het tijd voor een filmpje.
Een dikke (bananen) lebber van mij.  Kaiko
<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/XpXvGazIjhU" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Summerschool 2013

Deze zomer hadden we ons ingeschreven voor de Summer School met allerhande speels activiteiten voor hun honden. Er was een grote belangstelling, zodat er steeds een wisselend gezelschap was van 6 tot 8 honden en hun baasjes.
Elke les bestond uit drie of vier verschillende activiteiten, waarbij afwisselend behendigheid, snelheid en/of gehoorzaamheid werd gevraagd.
Enkele voorbeelden:

• Kan de hond langs een verleidelijke rij speeltjes snel naar zijn baas lopen, of moet elk speeltje worden besnuffeld en opgepakt
• Wie kan het snelste een bepaalde opdracht uitvoeren en is dan als eerste aan de overkant
• Wie vindt het speeltje
• Voorwerpen apporteren en in estafette heen en weer brengen
• Wie is kwispelkampioen
• Kan de baas vier glazen water op een blaadje heen en terugbrengen en ondertussen slalom lopen met de hond?
• "Koekhappen"
• Q Ralley
• Diverse denkspelletjes  .

Ook werd met de clicker gewerkt.

Voor Kaiko was het, net als de andere honden, één groot feest en alle honden waren elke keer opgewonden als ze het veld opkwamen. Het overdragen van een mandje met daarin een bedankkaartje (aan het begin van de laatste les) verliep dan ook niet geheel vlekkeloos. Het was zo spannend om Astrid weer te zien! Maar de intentie was goed.
Kaiko gedroeg zich soms als een clown, maar op de laatste dag ontroerde hij iedereen toen hij uit de tunnel kwam, zijn riem kwijt was en die spontaan even zelf uit de tunnel ging halen! :-)
  Astrid wist alle baasjes en honden te motiveren, ze legde de spelletjes goed uit en iedereen voelde zich veilig. Soms leek ze net een sportverslaggever: “Kijk hem gaan, goed, hoor, oei, bijna, ja, dat is even verleidelijk, maar nee, hij doet het niet, goed gedaan!”. In haar stem en verhalen zaten aanmoedigingen voor baas en hond, complimenten en tips voor de baas en stembeloningen voor de honden. Ook speelde ze steeds in op de verschillende (on)mogelijkheden van hond en baas. Het waren geweldige lessen! We kijken al uit naar zomer 2014 Foto’s: http://www.mijnalbum.nl/Album=K6PWEYF7

Denken

Warm weer, Eindelijk schijnt de zon, baasje blij maar ik heb het wel warm hoor. Gelukkig had Nans,, van de trimsalon `t hofje mij vorige week al goed onder handen genomen en heb ik een heerlijke korte zomer coupe.

Vandaag heeft het vrouwtje ook een luie dag geloof ik en zit lekker in de tuin. En daar hing ook een flesje... Begrijpen deed ik het eerst nog niet helemaal maar nu wel hoor..ik ben toch een knappe doodle, en laat me echt niet zomaar met een kluitje in het riet sturen dus.. denken en doorzetten en beloning valt vanzelf uit de lucht...nou ja, uit de fles :-)door....

Touwtjes Fobie??

Volgens mij heeft mijn vrouwtjes een touwtjes fobie. Eerst hangen er overal in huis aan deuren, laatjes, kastjes, de oven, het licht enz. enz. Overal touwtjes . o.k ik trek graag dus kom maar op met al die touwtjes. Van de week stapte we in de auto, op naar het aanpassingsbedrijf in Amsterdam. Nu ken die garage wel want daar nam ik samen met vrouwtje de sleutels in ontvangst van onze nieuwe auto een paar maanden geleden . Erna vertelde wat en ik hoorde iets over een ...touwtje??? Touwtje in de auto... Dat werd me toch bijna te gek. Maar goed, rustig en geduldig als ik ben keek ik toe wat er gebeurde. We reden weer naar huis en...ik zag geen touwtje...puh, hé Gelukkig... Maar vandaag gingen we naar buiten. De clicker, brokjes en een touwtje mee. En ja, of ik wilde of niet...mijn takenpakket werd weer wat uitgebreid. Na een paar keer begreep ik het en nu trek ik ook de deur van de auto dicht.

BIG register

Het is al weer even geleden dus weer even tijd voor een nieuwe blog De afgelopen weken hebben we veel beleefd. We bezochten scholen om over hulphond te vertellen. We wandelde heel veel en trainde ondertussen rustig door. Met veel plezier werken we samen. Kaiko vind het leuk om te werken, spelen en te knuffelen. Steeds meer worden we een team! De grootste mijlpaal die we samen bereikte was wel dat Kaiko het injecteren helemaal onder de knie heeft. De wijkverpleging de deur uit! We rooien het samen prima! Die vrijheid is met geen pen te beschrijven. Zou er een big registratie voor honden bestaan.... :-) Ik ben trots op die knappert.

Een krappe drie maanden

Een krappe drie maanden zijn we samen in Haarlem en genieten reuze van elkaar. De blonde krullenbol doet het goed. Leert steeds nieuwe dingen bij. We lopen samen heel wat kilometertjes af. Bos, strand en het park. Ook doen we ontspannen boodschappen en zelfs hebben we al heel wat demonstaties met veel plezier gedaan. Maar woorden zeggen veel minder dan beelden dus maakte we maar weer een filmpje.

Van de week was wel een heel bijzondere week, samen met mijn vrouwtje waren we een week te gast op een heel groot schip. De Henri Dunant.

We voerden over Nederlandsche wateren en zagen het Hollands landschap aan ons voorbij komen. Dinsdag was een heel bijzondere dag, we lagen op het ij, waar de koning en zijn familie langs voer. Ik vond het wel veel lawaai, zeker toen er een hele grote boot langs voer waar vanaf saluutschoten kwamen. Maar zoals ik ben, ik keek wat op en ging verder met mijn werk.

Want ik werkte  gewoon door deze week.
Aan de hut hing een touwtje..


De lift oproepen leerde ik goed aan...( tien keer per dag ging ze heen en weer, gastenhut, restaurant, zonnendek...)

Maar vooral genoten we van elkaar.

 



Het vrouwtje lag heerlijk op het dek, en ik natuurlijk naast haar.

We wandelde heel veel kilometers als we aan de wal lagen en tijdens het eten sliep ik. Wat een indrukken allemaal, dat moest ik af en toe wel verwerken hoor :-) Dan droomde en piepte ik terwijl ik sliep.

  Ook ging ik op een ochtend aan wal met een vrijwilliger omdat de loopplank niet uit kon. Marlies met een zwemvest en ik met mijn tuig om.. Dat leverde een leuke plaatje op :-)

We hadden samen een heerlijke week en regelmatig werd er in mijn oor gefluisterd dat ik het heel goed deed en dat ze trots op mij is omdat ik het zo goed doe :-)

Een heerlijke middag op het strand

Als hulphond heb je natuurlijk ook ontspanning nodig. Tja, en als je dan ook nog dichtbij het strand woont is dat op een koude, maar zonnige zaterdag groot feest. Feest voor iedereen! 2 baasjes, een hulphond en ,de gepensioneerde, makker Flip genoten samen van zon, zee en zand ;-) Gevolg: een hondje als vloerkleedje en een rozig vrouwtje.

Nieuwe filmpjes

Daar zijn we weer even. De afgelopen weken hebben we veel getraind en het gaat goed. Woorden zeggen niet zoveel als beeld dus... kijk zelf maar :-) Drinken pakken en brengen ( de afstand moet nog worden vergroot zodat Kaiko straks het kan brengen als ik op bed lig) De schuifdeur dicht doen en de bed bediening pakken Les 1 van het injecteren. Nu nog zonder naald ;-)

Kraan

Het was even zoeken maar met een tube zalmmouse gewapend had Kaiko het al snel door!

Is het lente of niet??

Vandaag hebben we een heerlijke wandeling gemaakt. Maar zal het ooit lente worden?  De duinen worden vanaf vandaag gesloten voor de honden, vanwege het broedseizoen. Broedseizoen??wij liepen daar  terwijl de sneeuwvlokjes vrolijk naar beneden dwarrelden.

Feest!

Voor de Flip en Kaiko maakte het niets uit. Die genoten volop. Samen met Flip had Kaiko dolle pret. Tussen het spelen door even oefenen met "hier" komen en dat leverde weer wat nieuwe foto's een leuk filmpje op.

van al dat spelen in de natte sneeuw wordt je lekker vies

en Flip geniet mee van "belonen"




Ook wij genoten van deze laatste??? winterse dag .

 

Deurtje open, deurtje dicht en weer een stukje vrijheid terug!!

Omdat mijn waterbak in de badkamer staat vond het vrouwtje het wel handig dat ik zelf de deur open kon maken.
zoals u hier ziet kan ik dat al met gemak.



Ook kleed ik haar al netjes 's avonds uit en kan haar draaien in bed...
Alleen dat wakker worden ;-(
Niemand heeft mij verteld dat ik 24 uurs diensten moest draaien.
Gelukkig krijg ik veel lekkere beloningsbrokjes en knuffeltjes!

De eerste blog van hulphond Kaiko

Sinds een weekje ben ik in het gelukkige bezit van een nieuwe hulphond. Kaiko genaamd.
Eind januari kwamen de trainers van Hulphond Nederland met Kaiko langs voor een match bezoek.
Ze kijken dan of er een klik is tussen hond en toekomstige baas.

En dat was er!! :-)

 

 

Toen moest ik nog een paar weekjes wachten (ondertussen is er maatwerk getraind, de specifieke dingen die Kaiko voor mij moest gaan doen) en 22 februari was het zover!

In de auto, ik was er klaar voor. Op naar Drenthe.

In schoonoord hadden we een week interne training. Een intensieve maar bijzondere week. Zo mooi om weer te merken hoe in korte tijd er al snel een band ontstaat.

  

klik op de foto om het filmpje van de trainingsweek te zien

En toen na een week: Samen naar huis.
Spannend maar ook zo fijn.
Kaiko was al snel heel ontspannen aan het rond snuffelen en op zijn bot aan het kauwen :-)
We gaan samen rustig aan verder.